تاثیر خودگویی ارگانیک و راهبردی بر عملکرد شوت بسکتبال

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد روان‌شناسی ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

2 دانشیار، گروه تربیت بدنی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

10.22034/mmbj.2025.65393.1155

چکیده

با توجه به مطرح شدن اشکال مختلف خودگویی و اهمیت مطالعه آنها در حوزه ورزش، هدف تحقیق حاضر مقایسه دو شیوه خودگویی ارگانیک از نوع هدفمند و راهبردی بر عملکرد پرتاب بسکتبال ورزشکاران بود. روش تحقیق حاضر بر حسب محتوا تجربی و به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. بدین منظور، 60 بازیکن بسکتبال ماهر به صورت داوطلبانه انتحاب شدند و به صورت تصادفی به سه گروه 20 نفری شامل گروه خودگویی هدفمند و خودگویی راهبردی و کنترل تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون، عملکرد حرکتی با استفاده از تکلیف شوت بسکتبال سه دقیقه ی اندازه گیری شد؛ سپس، در مرحله پس آزمون دوباره آزمون شوت سه دقیقه ای به صورت رقابتی برگزار شد؛ اما در این مرحله گروه خودگویی راهبردی از عبارت های خودگویی که از پیش توسط مربی تعیین می شود؛ استفاده می کند؛ گروه خودگویی هدفمند، ارادی و اختیاری از عبارت های خودگویی استفاده می کند و گروه کنترل از هیچ عبارت خودگویی استفاده نخواهد کرد. عملکرد بر اساس تعداد پرتاب های گل شده دوباره اندازه گیری می شود. نتایج تحلیل کواریانس (ANCOVA) که خودگویی هدفمند و راهبردی منجر به بهبود عملکرد حرکتی در شوت بسکتبال شدند. همچنین، خودگویی هدفمند نسبت به خودگویی راهبردی منجر به بهبود بیشتر عملکرد حرکتی ورزشکاران شد. بنابراین، به نظر می رسد که خودگویی ارگانیک از نوع هدفمند مبتنی بر چالش های پیش روی ورزشکاران می تواند منجر به بهبود عملکرد آنها شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The Effect of Organic and Strategic Self-Talk on Basketball Shooting Performance

نویسندگان [English]

  • Hakime Rasouli Pirouzian 1
  • Amir Dana 2
1 Master of Sport Psychology, Department of Physical Education, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran.
2 Associate Professor, Department of Physical Education, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz,. Iran
چکیده [English]

Given the identification of different forms of self-talk and their study in the field of sports. The aim of the present study was to compare two methods of organic self-talk of a goal-directed type and strategic self-talk on athletes' basketball shooting performance. The present study was conducted in terms of experimental content and as a pre-test-post-test with a control group. For this purpose, 60 skilled basketball players were voluntarily selected and randomly divided into three groups of 20, including the Goal-Directed self-talk group, strategic self-talk, and control. In the pre-test phase, motor performance was measured using a three-minute basketball shooting task; then, in the post-test phase, the three-minute shooting test was held again in a competitive manner; but in this phase, the strategic self-talk group uses self-talk phrases that are determined in advance by the coach; the Goal-Directed self-talk group uses self-talk phrases purposefully, voluntarily, and arbitrarily, and the control group will not use any self-talk phrases. Performance is again measured based on the number of shots scored. The results of the analysis of covariance (ANCOVA) showed that both Goal-Directed and strategic self-talk led to improved motor performance in basketball shooting. Therefore, it seems that organic self-talk of a goal-directed type based on the challenges facing athletes can lead to improved performance.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Organic Self-talk
  • Goal-Directed Self-talk
  • Strategic Self-Talk
  • Motor Performance