نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی ،دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
2 دانش آموخته دکتری رفتار حرکتی دانشگاه شهید بهشتی
چکیده
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
کودکان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر نسبت به کودکان عادی در حافظه کوتاه مدت و بلند مدت دچار نقص و کمبود هستند و قادر به یادگیری مهارت‌ها با چندین بار تکرار می‌باشند. از این‌رو هدف از تحقیق حاضر، اثر پرآموزی و شیوه‌های مختلف تمرینی بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت دقت پاس بسکتبال در کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر بود. به این منظور 32 کودک کم توان ذهنی 15-10 سال که سابقه‌ای در بازی بسکتبال نداشتند، به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. آزمودنی‌ها پس از آموزش و تمرین اولیه در پیش آزمون دقت پاس بسکتبال جانسون شرکت کردند. سپس آزمودنی‌ها براساس نمرات بدست آمده در پیش آزمون، به چهار گروه تمرینی متغیر قالبی، متغیر تصادفی، متغیر قالبی- تصادفی و تمرین ثابت تقسیم شدند. آزمودنی‌ها به مدت 6 جلسه و در هر جلسه 3 بلوک 12 تایی (36 کوشش) را تمرین کردند. معیار تعیین تعداد جلسات و کوشش‌ها به منظور تمرین اضافی، کسب 70 درصد امتیاز کل درنظر گرفته شد که آزمودنی ها پس از رسیدن به این حد نصاب به میزان 100 درصد پرآموزی نمودند. در انتهای آخرین جلسه تمرینی آزمون اکتساب، 24 ساعت بعد آزمون یادداری و پس از گذشت 2 ساعت آزمون انتقال انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و برای تعیین محل اختلاف از آزمون تعقیبی توکی در سطح 05/0>α استفاده گردید. نتایج نشان داد که تنها در آزمون یادداری تفاوت معنادار آماری وجود دارد (027/0p<) و برتری با گروه متغیر تصادفی می‌باشد. از این‌رو یافته‌ها نشان می‌دهد که اضافه کردن تمرین بیش از حد مشخص به منظور بهبود مهارت به نوع تغییرپذیری تمرین وابسته است و تمرین از نوع متغیر تصادفی می‌تواند اجرای مهارت حرکتی کودکان کم‌توان ذهنی را در مرحله یادداری بهبود بخشد.
کلیدواژه‌ها [English]
)